یکی از مهم ترین خطرهایی که سدهای خاکی را تهدید می کند، شکست هیدرولیکی است. این پدیده اغلب در زمان اولین آبگیری سد، زمانی که فشار آب به طور ناگهانی در هسته افزایش می یابد، رخ می دهد. برای مطالعه ترک هیدرولیکی در هسته سد راه های مختلفی وجود دارد. در این مقاله سد هیته جووت در کشور نروژ که در اثر شکست هیدرولیکی آسیب دیده است، برای بررسی میزان کارآمدی روش های تعیین وقوع ترک هیدرولیکی انتخاب شده است. به این منظور با استفاده از روش اجزای محدود رفتار سد در زمان ساخت و اولین آبگیری مدلسازی شده است. سپس ترک خوردگی هیدرولیکی هسته این سد با استفاده از چند روش بررسی شده است. در مرحله بعد با استفاده از روابطی که پیش بینی درستی از ترک خوردگی سد هیته جووت ارایه کرده اند، شکست هیدرولیکی در هسته سد گلابر در استان زنجان مورد مطالعه قرار گرفته است. برای این کار تحلیل کوپل تنش - فشار آب حفره ای برای سد انجام شده است. در نتیجه این ارزیابی ها مشخص شد روابط کمک پناه و قنبری پیش بینی درستی از ترک خوردگی هسته سد هیته جوت ارایه می کنند. همچنین وقوع شکست هیدرولیکی در سد گلابر غیرمحتمل تشخیص داده شد.